bedrijfsnieuws over met een gewicht van niet meer dan 10 kg

Quartz horloges zijn uurwerken die gebruik maken van een elektronische oscillator gereguleerd door een kwarts kristal om de tijd bij te houden. De kristaloscillator, bestuurd door de resonante mechanische trillingen van het kwartskristal, creëert een signaal met een zeer precieze frequentie, zodat kwarts klokken en horloges minstens een orde van grootte nauwkeuriger zijn dan mechanische klokken. Over het algemeen telt een vorm van digitale logica de cycli van dit signaal en levert een numerieke tijdweergave, meestal in eenheden van uren, minuten en seconden.

Omdat de komst van solid-state digitale elektronica in de jaren 1980 het mogelijk maakte om ze compacter en goedkoper te maken, werden kwartstijdbewakers 's werelds meest gebruikte tijdwaarnemingstechnologie, gebruikt in de meeste klokken en horloges evenals computers en andere apparaten die de tijd bijhouden.

Chemisch gezien is kwarts een specifieke vorm van een verbinding genaamd siliciumdioxide. Veel materialen kunnen worden gevormd tot platen die zullen resoneren. Kwarts is echter ook een piëzo-elektrisch materiaal: dat wil zeggen, wanneer een kwartskristal wordt blootgesteld aan mechanische spanning, zoals buigen, accumuleert het elektrische lading over sommige vlakken. In een omgekeerd effect, als er ladingen over het kristalvlak worden geplaatst, zullen kwartskristallen buigen. Omdat kwarts direct kan worden aangestuurd (om te buigen) door een elektrisch signaal, is er geen extra transducer nodig om het te gebruiken in een resonator. Vergelijkbare kristallen worden gebruikt in low-end grammofoon cartridges: De beweging van de stylus (naald) buigt een kwartskristal, dat een kleine spanning produceert, die wordt versterkt en via luidsprekers wordt afgespeeld. Kwarts microfoons zijn nog steeds beschikbaar, hoewel niet gebruikelijk.